Onze dank aan allen!
Eind 2021 vroegen we uw steun voor het behoud van het schip Céphee als beschermd monument en dit door het indienen van een bezwaarschrift aan de locale overheid.
De reactie hierop was overweldigend. Op amper 2 weken kreeg de dienst Monumentenzorg – Stad Antwerpen – meer dan 400 bezwaarschriften toegestuurd. Deze bezwaarschriften kwamen niet alleen van particulieren maar ook van verenigingen die in naam van al hun leden spraken. Tevens kregen we ook volop de aandacht van de pers en van de locale ATV-zender.
Het is nu afwachten wat de eindbeslissing Van de Minister zal zijn en we hopen dat het schip van een mogelijke verschroting wordt gevrijwaard.
We houden u uiteraard verder op de hoogte van de verdere ontwikkeling.
14 januari 2021
Eind 2021 vroegen we om uw bezwaarschrift te sturen naar Monumentenzorg Antwerpen.
De Vrienden van het Nationaal Scheepvaartmuseum kochten het schip in 1982 ten einde het te kunnen schenken aan de Stad voor de collectie van het Nationaal Scheepvaartmuseum. De schenking werd door de Stad aanvaard in 1984. Aan onze vereniging werd nog een tussenkomst gevraagd voor het droogzetten van het schip op zijn huidige plaats en voor de kosten van de betonnen bedding. Het totale kostenplaatje voor onze vereniging bedroeg 420.000 BEF.
Dat het schip niet in optimale omstandigheden onder de hangars verbleef, is genoegzaam bekend.
De “Céphée” was het eerste schip dat beschermd werd als monument (ministerieel besluit van 3 maart 1994), later gevolgd door het schoolschip “Mercator”.
Het zogenoemde “Walenschip” (in het Frans evenwel “péniche Flamande” genoemd) is de laatste reliek van een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van de binnenvaart en de ontwikkeling van onze havens, in het bijzonder van de Antwerpse haven.
Begin 1900 waren er ongeveer 2000 van deze schepen ingeschreven in het nationale scheepsregister. Ze vormden een pareltje van scheepsbouw en timmervakmanschap. Met een minimum van hout geconstrueerd, hadden deze schepen een laadvermogen van 396 ton netto. Ze speelden een sleutelrol in de aanvoer/afvoer van de scheepsladingen in de havens.
Het Walenschip herinnert ook aan de levensomstandigheden van de schippers en de toenmalige sociale omstandigheden van die tijd: deze schepen werden getrokken (“gejaagd”) door vrouwen en kinderen en later ook door de paarden van de schipper en waren soms voorzien van een (gehuurd) zeiltje.
Een laatste exemplaar werd ontdekt in Frankrijk door het Museum van Rijn en Binnenvaart, die het van de Vlaamse eigenaar kon kopen: zo werd het schip gered van de sloop. Bekwame schippers-vrijwilligers brachten het schip in 1979 naar Antwerpen: voorwaar een huzarenstuk gezien de staat van het schip!
Lengte 38,54 m
Breedte 5 m
Diepgang 0,33 m