Williwaw

De Williwaw is een stalen zeiljacht dat werd ontworpen door Louis Van de Wiele, scheepsarchitect, die zelf veel ervaring had met zeezeilen. Met zijn eigen schip, de Omo, voer hij met zijn familie al begin jaren vijftig rond de wereld.  

Het schip van 19 bruto ton werd gebouwd door de werf Michot in Thuin en opgetuigd als een kitsjacht met een grote mast en bezaan. De lange kiel verminderde weliswaar de wendbaarheid van het jacht maar verhoogde de koers- en windvastheid, wat voor het maken van wereldreizen belangrijk was.

De opdrachtgever voor de bouw, Willy de Roos, maakte vanaf 1970 met zijn Williwaw drie grote wereldreizen. Vooral met de tweede reis verwierf hij faam. Met het oog op een noordwestelijke doorvaart liet hij de boeg uitrusten met beplating om licht ijs te breken en ter bescherming van boeg en anker werden en extra rollen aangebracht. In 1977 voer hij boven Canada van Groenland naar de Beringstraat. Met de klimaatcondities van die tijd was dat nog een heel huzarenstuk.

Willy De Roos schreef drie boeken over zijn wereldreizen en gaf ook wereldwijd lezingen.

In totaal legde Willy 360.000 zeemijlen af met de Williwaw. Het schip werd hierna aangekocht door de Vrienden van het Nationaal Scheepvaartmuseum en in 1996 geschonken aan de Stad Antwerpen. Na restauratie werd het ter beschikking gesteld van STAB (Sail Training Association Belgium) die het gebruikt als opleidings- en trainingschip voor jongeren.

Sinds 2008 is de Williwaw geklasseerd als varend erfgoed en wordt het beschouwd als een ambassadeur van de Antwerpse haven en Vlaanderen. Zo was het ook aanwezig zijn tijdens het evenement van de Tall Ship Races 2022 in Antwerpen.